+30 6980 069 360
info@metamorfosis.gr
Μεταμόρφωσις > Blog > Blog > Πως μεταμορφώνουμε τις συναισθηματικές μας σχέσεις
Πως μεταμορφώνουμε τις συναισθηματικές μας σχέσεις

Πως μεταμορφώνουμε τις συναισθηματικές μας σχέσεις

Πολλοί από εμάς θεωρούν πως αυτό που θα μας εφοδιάσει με την απόλυτη χαρά για πάντα είναι η τέλεια σχέση. Όλη μας τη ζωή ψάχνουμε για το ένα πράγμα που θα διασφαλίσει την ποιότητα όλων των εμπειριών μας, χωρίς πόνο, αγωνία, και τον διαχωρισμό που υπάρχει στον κόσμο.
Περιμένουμε να απουσιάζουν από την σχέση μας όλα αυτά τα πράγματα που δεν μας αρέσουν στην ζωή. Οι προσδοκίες μας έχουν γαλουχηθεί, από όταν είμαστε μικροί, με μια δίαιτα από Χιονάτες, Σταχτοπούτες, και Νεράιδες, παρέα με κάποιον πρίγκιπα και την μεταμόρφωση του Κλαρκ Κεντ σε Σούπερμαν. Μεγαλώνουμε πιστεύοντας ότι κάποια μέρα ο πρίγκιπας μας (ή πριγκίπισσα) θα έρθει, και θα μείνει για πάντα καθώς θα μοιραζόμαστε μια κατάσταση ευδαιμονίας ανέγγιχτης από την σκληρότητα της πραγματικότητας του κόσμου. Ένα όμορφο όνειρο, μια θεσπέσια φαντασία. Ας εξερευνήσουμε τώρα την πραγματικότητα. Σε μια αισθηματική σχέση, αυτό που εγώ πραγματικά θέλω από τον άλλον είναι μια πιο ευτυχισμένη εμπειρία του εαυτού μου. Θα πω, “σε αγαπώ” αν με την παρουσία του βιώσω τον εαυτό μου σαν ένα ευτυχισμένο, αγαπητό, και ικανό άτομο. Και στην πραγματικότητα αυτό είναι που θέλει και ο άλλος από μένα.

Η διαφορά μεταξύ του να είσαι ερωτευμένος και να πέφτεις μέσα σε αυτό.

Όταν λέμε, “αρχίζω να σε ερωτεύομαι“, στην πραγματικότητα λέμε: “εγώ γίνομαι έρμαιο σου, που είναι πιο διασκεδαστικό από το να είμαι έρμαιο διάφορων ανιαρών πραγμάτων της καθημερινότητας”. Αυτή είναι μια κατάσταση προσωρινής ευημερίας. Είναι η ψευδαίσθηση ότι επιτέλους ο πρίγκιπας μας (ή πριγκίπισσα) έφτασε, και η ευδαιμονία βρίσκεται στην γωνία. Η περίοδος των μεγάλων προσδοκιών. Η δήλωση ότι “βασίζομαι πάνω σου αυτήν την στιγμή, και τα πράγματα θα πάνε καλύτερα μαζί σου”. Είμαστε εθισμένοι σε αυτό το συναίσθημα, μια προσωρινή αίσθηση ευτυχίας, γιατί δείχνει σαν τα όνειρα μας να είναι έτοιμα να βγουν αληθινά. Συχνά θα έχουμε μια σχέση για όσο καιρό μας πάρει να μην είμαστε πια ερωτευμένοι – να μην είμαστε πια έρμαιο ο ένας του άλλου. Μπορώ να πηγαίνω από την μια σχέση στην άλλη, δεδομένου ότι θα έχουμε μια σχέση για όσο καιρό τα πράγματα θα πηγαίνουν καλύτερα με σένα, χωρίς εγώ να κάνω τίποτα. Όταν τα πράγματα σταματήσουν να πηγαίνουν καλύτερα με σένα, θα προχωρήσω στην επόμενη. Γνώριμο; Ναι. Ικανοποιητικό; Μάλλον όχι για τους περισσότερους. Είμαστε απασχολημένοι με το τι η σχέση κάνει για μας, όχι με το τι κάνουμε εμείς για την σχέση. Δεν λέω ότι το να είσαι έρμαιο κάποιου με αυτόν τον τρόπο είναι κακό ή δυσάρεστο. Δεν είναι. Είναι θαυμάσιο. Είναι αντίθετο από την εμπειρία του φόβου, είναι μια απελευθέρωση. Αλλά χρειάζεται να έχουμε κατά νου ότι μέσα σε μια σχέση, το στάδιο αυτό είναι ακριβώς αυτό, ένα στάδιο. Δεν είναι ένας προορισμός, ή ένας τρόπος να μετρήσουμε την εγκυρότητα της σχέσης. Στον έρωτα οι πιο πολλοί ψάχνουν να βρουν μια αιώνια πατρίδα, ελάχιστοι όμως το αιώνιο ταξίδι.

“Είσαι εγώ, και εγώ αγαπώ τον εαυτό μου”

Όταν λέμε ότι είμαστε ερωτευμένοι με κάποιον, αυτό που συμβαίνει είναι ότι γύρω από αυτό το άτομο έχουμε μια εμπειρία της δικιάς μας ύπαρξης. Και ερωτευόμαστε αυτή την εμπειρία επειδή αυτή η εμπειρία είναι αγάπη. Δυστυχώς, τοποθετούμε την αιτία της εμπειρίας πάνω στους άλλους ανθρώπους, παρά να αναγνωρίσουμε ότι αυτό που αγαπάμε είναι οι εαυτοί μας γύρω τους. Κάτι από αυτούς μας εμπνέει να βγούμε από την υποκρισία μας, κι έτσι μπαίνουμε μέσα σε μια άμεση εμπειρία της δικιάς μας ομορφιάς και της δικιάς μας διάθεσης συνεισφοράς. Είναι σαν να ερωτευόμαστε τον απόλυτο εαυτό μας. Είναι μια εμπειρία ελευθερίας και απελευθέρωσης. Αν καταλογίσουμε την αιτία ή την πηγή της εμπειρίας μόνο στην παρουσία των άλλων, ληστεύουμε τους εαυτούς μας από την δυνατότητα να κατέχουμε την δικιά μας εμπειρία και να αναγνωρίσουμε την δικιά μας αγάπη. Γινόμαστε έρμαιο των άλλων ατόμων. Τους δίνουμε ρόλους στην σαπουνόπερα μας, και η πιθανότητα της απουσίας της εμπειρίας γίνεται απειλή. Τελικά έρχεται  ένα τέλος, συνήθως θλιμμένο. Όταν δίνεις σε κάποιον άλλον τους τίτλους ιδιοκτησίας της δικής σου αίσθησης  ευημερίας, μπορεί να οδηγήσει μόνο στην χειροτέρευση της ευημερίας σου. Αν νομίσεις ότι η εμπειρία που έχεις του να αγαπάς τον εαυτό σου γύρω από τους άλλους έρχεται από αυτούς, θα καταλήξεις να τους έχεις ανάγκη. Θα πρέπει να είναι τριγύρω ώστε εσύ να βιώσεις την δικιά σου αληθινή φύση. Αυτό που αγαπάτε είναι η εμπειρία του εαυτού σας. Μην δίνετε τα εύσημα στον καθρέφτη για αυτό που βλέπετε να αντανακλάτε σε αυτόν.
Πως μεταμορφώνουμε τις συναισθηματικές μας σχέσεις