Χωρίς επικοινωνία, δεν υπάρχει τίποτα
Η Βίβλος μιλάει για τον Λόγο. Εν αρχή ην ο Λόγος και ο λόγος ήταν με τον Θεό και ο λόγος ήταν Θεός. Η Βίβλος μας λέει ότι στον λόγο είναι η δημιουργία των πάντων.
Ισχύει όντως στον κόσμο όπως τον ξέρουμε. Κοιτάξτε γύρω σας το δωμάτιο που κάθεστε. Δεν υπάρχει τίποτα που να μη βρίσκεται εκεί σαν αποτέλεσμα επικοινωνίας. Δεν θα υπήρχε ένα σπίτι αν κάποιοι δεν επικοινωνούσαν για σπίτια. Πραγματικά, δεν σταματάμε να αναγνωρίζουμε ότι η πραγματικότητα μας είναι κατασκευασμένη μέσα από την επικοινωνία. Χωρίς επικοινωνία, δεν θα υπήρχε τίποτα. Δεν υπάρχει τίποτα που να φτιάχτηκε και που να βρίσκεται εδώ τυχαία. Όλα απαίτησαν κάποια μορφή επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων.
Αυτή είναι η επικοινωνία στο επίπεδο των πραγμάτων. Είναι το να επικοινωνείς σε σχέση με τοίχους, σωλήνες και ηλεκτρισμό. Αλλά όταν πρόκειται για σχέσεις και ζωή, κοιτάμε την επικοινωνία σε ένα διαφορετικό επίπεδο.
Η επικοινωνία είναι η βάση της σχέσης
Αν μπορούμε να καταλάβουμε ότι τα δωμάτια δεν θα ήταν εδώ χωρίς επικοινωνία, τότε οφείλουμε να είμαστε ικανοί να δούμε ότι και οι σχέσεις δεν θα υπήρχαν χωρίς επικοινωνία.
Οι σχέσεις δεν έχουν να κάνουν με τους τοίχους και τους σωλήνες εκτός αν πρόκειται για κάποιου τύπου επαγγελματική σχέση. Αλλά το είδος της σχέσης για το οποίο μιλάμε είναι η αυθεντική σχέση μεταξύ ανθρώπων, μεταξύ της πνευματικότητας του καθενός μας. Με άλλα λόγια, “ακούω ποιος είσαι και εσύ ακούς ποιος είμαι.” Απαιτεί να μπει ο ένας στα παπούτσια του άλλου. Ή ακόμα πιο εύστοχα όπως έλεγαν και οι ινδιάνοι, “να περπατήσουμε ένα μίλι ο ένας στα μοκασίνια του άλλου”.
Σε μεγάλο ποσοστό, η αυθεντικότητα μας είναι συνήθως θαμμένη πολύ βαθιά, κάτω από τους ρόλους που παίζουμε και το φαίνεσθαι που έχουμε συναρμολογήσει. Σπάνια ανεβαίνει στην επιφάνεια για να αναπνεύσει. Είναι σπάνιες οι στιγμές που επικοινωνούμε αυθεντικά.
Ένα τεράστιο μέρος της επικοινωνίας περιστρέφεται γύρω από το να εκτιμούμε αληθινά ο ένας την πραγματικότητα του άλλου. Με άλλα λόγια, για να επικοινωνήσω μαζί σου, πρέπει να σε έχω φτάσει και να σε έχω αγγίξει, και εσύ πρέπει να με έχεις φτάσει και αγγίξει με κάποιον τρόπο. Δεν μπορώ να σε φτάσω, ούτε εσύ εμένα, αν δεν εκτιμούμε ο ένας την προσωπική πραγματικότητα του άλλου.
Πραγματικότητα
Υπάρχουν 4 πραγματικότητες. Υπάρχει η δικιά σου πραγματικότητα, υπάρχει η δικιά μου πραγματικότητα, υπάρχει η κοινωνική πραγματικότητα, που δεν είναι τίποτα παραπάνω από την απόσταξη όλων των εσείς και εμείς στον πλανήτη, και έπειτα είναι η πραγματικότητα της θεμελιώδους φύσης του σύμπαντος. Όλες οι πραγματικότητες αλλάζουν, εκτός της θεμελιώδους πραγματικότητας. Αυτή ποτέ δεν αλλάζει. Η αντίληψη μας περί μιας επιτυχημένης ζωής είναι το αποτέλεσμα του να έχεις μια προσωπική πραγματικότητα που βρίσκεται σε αρμονία με την θεμελιώδη φύση του σύμπαντος.
Η προσωπική σας πραγματικότητα είναι φτιαγμένη από τις αντιλήψεις σας για την ευρύτερη θεμελιώδη πραγματικότητα του σύμπαντος. Και αντιλαμβάνεστε μέρος του σύμπαντος, ποτέ όμως όλο.
Είναι σημαντικό να δείτε ότι οποιαδήποτε πραγματικότητα έχετε είναι κομμάτι του όλου, δεν είναι όλα από το όλον. Τώρα, αν μπορούμε να αναγνωρίσουμε ότι η πραγματικότητα μας είναι μέρος του όλου, τότε δεν είμαστε διαχωρισμένοι (για την έννοια διαχωρισμένοι διαβάστε το άρθρο: Ποιο είναι το κεντρικό θέμα της ύπαρξης μας). Αν αναγνωρίσουμε ότι δεν είναι όλα του όλου, τότε έχουμε την επόμενη συνειδητοποίηση που μπορεί να μας οδηγήσει στη σοφία (βλέπε άρθρο: Σοφία, Απλότητα, Χιούμορ). Επειδή η πραγματικότητά μας είναι μέρος του όλου, μπορούμε να είμαστε ενωμένοι, και επειδή δεν είναι όλα του όλου, έτσι, έχουμε χώρο να αναπτυχθούμε.
Αν η θεμελιώδης πραγματικότητα ήταν μια πολύχρωμη μπάλα γύρω από την οποία στεκόμασταν όλοι, η προσωπική μου πραγματικότητα θα είχε φτιαχτεί από την οπτική μου γωνία του μέρους της μπάλας που μπορώ να αντιληφθώ. Έτσι μπορεί να έχω μια προσωπική πραγματικότητα που να λέει ότι η μπάλα είναι κυρίως κόκκινη. Εσύ μπορεί να έχεις μια προσωπική πραγματικότητα που να λέει ότι η μπάλα είναι κυρίως μπλε. Κάποιος άλλος θα πει ότι είναι κυρίως κίτρινη από εκεί που στέκεται. Καθένας από εμάς έχει ένα κομμάτι του όλου. Κανένας μας δεν τα έχει όλα. Αλλά κάθε προσωπική πραγματικότητα προσθέτει διαστάσεις στο τι μπορούμε να βιώσουμε ατομικά.
Δυστυχώς όμως, αυτό που συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ότι εμείς διαφωνούμε σχετικά με το πια πραγματικότητα είναι ‘’σωστή‘’, πια οπτική της μπάλας είναι η ‘’σωστή‘’ οπτική. Βλέπουμε τις διαφορές μας για την πραγματικότητα σαν σύγκρουση αντί για συνεισφορά. Αποτυγχάνουμε να δούμε ότι η οπτική σου για τον κόσμο, προσθέτει διαστάσεις στην δικιά μου οπτική του κόσμου.
Για να βγείτε από αυτό, δοκιμάστε η επικοινωνία σας να λαμβάνει υπ’ όψιν της το πλαίσιο που θίγουμε σε αυτό το άρθρο.
Κι αν όντως θέλετε να έρχεστε από ένα τέτοιο έδαφος: Προπόνηση Επικοινωνίας.
